به گزارش تابناک خراسان جنوبی، حسین عباس زاده معاون صنایع دستی اداره کل با بیان این مطلب افزود: با سفر به این روستا، میتوان شاهد مردانی بود که به ریسیدن موی بز مشغولند و زنانی را دید که سیاه چادر می بافند. اهالی این روستا در کنار کار دامداری و کشاورزی، سایر اوقات بیکاری را به بافت سیاه چادر اشتغال دارند تا در کنار حفظ اصالتهای منطقه خود، درآمدی هر چند اندک نیز داشته باشند.
وی ادامه داد: سیاه چادر دست بافته ای است داری، بافته شده از موی بز سیاه که توسط زنان عشایر بافته می شود. عشایر در ییلاق و قشلاق مکانهای معینی برای اقامت دارند که معمولاً در زیر این سیاه چادر ها زندگی و استراحت می کنند. سیاه عباس زاده خاطر نشان کرد: چادر ها همواره از موی بز بافته می شوند و این به چند دلیل مهم است. اول آنکه موی بز خاصیت بسیار مطلوبی برای حفظ آب در مواقع بارندگی دارد و معمولاً آب باران از جداره آن عبور نمی کند. دوم آنکه موی بز در دسترس و ارزان تهیه می شود. سومین خاصیت موی بز سبک بودن آن است و نسبت به چادر های برزنتی جمع آوری و حمل آن راحت تر است. در تابستان در روزهای آفتابی، استراحت کردن در زیر این سیاه چادر ها لذت بخش است.
عباس زاده گفت: هر سیاه چادر از چند «لت» تشکیل می شود. و هر «لت» نواری بافته شده از موی بز سیاه است. در حقیقت «لت» تکه ای از سیاه چادر است. عرض بین ۴۰ تا ۶۰ سانتی متر است و طول آن گاه ۶، ۱۰ و یا ۱۵ متر است. زنان پس از بافتن «لت» ها آنها را از دو طرف به هم می دوزند تا کم کم به شکل سیاه چادر در آید.